Het is pauze, de kantine druppelt vol met studenten, het is druk. Ze nemen plaatst aan tafels, op bankjes of blijven tegen de muur staan. Tassen gaan open, flesjes drinken en broodtrommels komen tevoorschijn. Iedereen kletst en eet en drinkt en praat en lacht. Ik pak mijn broodtrommel uit mijn tas. Wat zit er ook alweer in? Een boterham, een mueslireep, een mandarijn. Oja, ik heb ook nog een flesje drinken! Ik pak eerst de boterham uit het trommeltje. Ik wil gaan eten, maar voel me langzaam onrustig worden. Kijkt iedereen nu naar mij? Wat vinden ze van mij? Heb ik te veel meegenomen? Ik leg de boterham snel terug, pak de mandarijn en stop de trommel terug in mijn tas. Hier moet ik het mee doen…

Het kan ontzettend lastig zijn om met anderen samen te eten. Hier kunnen verschillende redenen voor zijn. Als je een eetprobleem hebt kan het zijn dat je jouw eten gaat vergelijken met het eten van anderen. Misschien vergelijk je de hoeveelheid eten of de keuze met die van een ander. Heb ik te veel mee of te weinig? Is het net zo gezond? Misschien vergelijk je ook hoe snel of hoe langzaam je zelf eet in vergelijking met anderen. Schrok ik nu echt alles zo snel naar binnen? Eet de ander nu echt zo langzaam? Kunnen anderen van hun eten genieten? Geniet ik wel voldoende van mijn eten? Het zijn allemaal vragen die in je hoofd kunnen opkomen. Zucht…

Ingewikkeld en onzeker

Toen ik een eetprobleem had, kwamen er allerlei onzekerheden naar boven als ik bijvoorbeeld samen met leeftijdgenoten at. Ik had het gevoel dat anderen iets van mij en mijn “eetgedrag” vonden. Ik had vaak het idee dat anderen vonden dat ik misschien veel of snel at. Het was in mijn hoofd nooit goed. Ik vulde die gedachten van anderen zelf in, want niemand heeft ooit tegen mij gezegd dat ik te veel at! Later was ik juist bang dat anderen dachten dat ik te weinig at. Dit werd weleens gezegd door mensen om mij heen. Puur omdat zij bezorgd waren. Dit vond ik moeilijk om te horen omdat ik niet meer goed wist wat nu wel gezond was en wat niet. Dit zorgde ervoor dat ik het ging vermijden om met anderen, buiten mijn familie om, samen te eten.

Wél vond ik het fijn om samen met mijn ouders, broer en zusje te eten. Enerzijds omdat ik door hen kon zien dat het normaal was om een hoeveelheid op te scheppen waar je behoefte aan hebt (want wat is nu 1 visstick als je trek hebt?) en anderzijds omdat het ook een stuk gezelliger was om gezamenlijk te eten. Het zorgde voor wat afleiding, zodat niet alle aandacht naar het eten ging. Want man o man, wat is het soms moeilijk als je hele dag om eten lijkt te draaien!

Samen eten en gezelligheid

Toen het iets beter met mij ging en ik weer iets meer vertrouwen had in mezelf en in de kracht van voedingsstoffen (voedsel is energie!), maakte ik soms ook een eet-date met vrienden. Voordat ik een eetprobleem had vond ik het ontzettend leuk om met vrienden ergens te gaan eten, het was altijd iets waar ik mij op kon verheugen! Er is wat tijd overheen gegaan maar op een gegeven moment voelde het als een mooie nieuwe stap in mijn herstel, ik durfde het aan. Ik koos ervoor om samen te gaan eten met vrienden waar ik van wist dat ze mij en mijn eet-keuzes zouden accepteren en respecteren. Daarnaast koos ik iets van het menu dat ik al eens eerder had gegeten. Dit voelde voor mij iets veiliger. De stap om buiten de deur te eten mét anderen was al spannend genoeg, ik wilde het niet té spannend maken. Inmiddels kan ik weer genieten van het eten samen met vrienden, collega’s, kennissen etc. Het heeft soms even tijd nodig, maar het kán echt weer beter worden. Ik kan me weer richten op de leuke gesprekken die aan tafel worden gehouden, de mooie inrichting in een cafeetje of de spannende film die opstaat en niet langer over of ik nu teveel of te weinig eet.

Als je ervoor kiest om met anderen te eten, dan kan dit helpend zijn. Het kan zorgen voor afleiding én daarnaast ook voor relativering. Het kan fijn zijn om een soort ‘voorbeeld’ te hebben als je niet meer goed weet wat nu ‘normaal’ is.

Andere behoefte

Als je gezamenlijk gaat eten en je het moeilijk vindt om jouw eten niet met de ander te vergelijken, hou dan in gedachte dat het belangrijk is om naar de hele situatie van anderen te kijken. Als je goed om je heen kijkt, dan zie je dat veel mensen eten naar behoefte. Dit kan bijvoorbeeld ook betekenen dat ze ‘s avonds een keer weinig opscheppen, omdat ze ‘s middags een zak chips hebben leeggegeten. Elk lichaam is anders en elke persoon heeft een andere behoefte. Op sommige dagen eten ze misschien een keer iets meer dan nodig is en op andere dagen misschien een keer iets minder. Dit kan ook te maken hebben met of iemand veel sport of werkt. Wees lief voor jezelf en kijk wat voor jou werkt! Praat er eventueel over met jouw tafelgenoten of iemand anders waar je vertrouwen in hebt.

Vind jij het lastig om samen met anderen of juist alleen te eten of andere problemen rondom eten? Misschien is de online behandeling iets voor jou. Heb jij andere vragen, kijk dan ook eens op ons forum of chat met een deskundige en stel daar de vragen die je hebt.